ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ

του ReginaldRose

Αντιμέτωποι με τη συνείδησή τους

Στο Θέατρο Αλκμήνη

Από 3 Νοεμβρίου 2014

Κάθε ψηφοφορία τους είναι και μία μάχη,

αλλά… μία μάχη που πρέπει να κερδηθεί με μόνο όπλο την αλήθεια!

Ποια θα είναι η ετυμηγορία τους; Και με τι «κόστος» για τον καθένα από τους 12;

Η A PRIORI παρουσιάζει, από 3 Νοεμβρίου 2014, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνας Νικολαΐδη, μία από τις σημαντικότερες παρακαταθήκες της έβδομης τέχνης και μεταφέρει τους “12 angry men” σε μια «θεατρική» αίθουσα ενόρκων.

Κάθε Δευτέρα και Τρίτη, το θέατρο Αλκμήνη μετατρέπεται σε δικαστικό μέγαρο θέτοντας τους θεατές στη θέση των ενόρκων.

Στη Νέα Υόρκη του 1957, ένα αλλοδαπό αγόρι δεκαέξι χρόνων κατηγορείται για φόνο. 12 ένορκοι συνεδριάζουν για το αν θα εφαρμοστεί η θανατική ποινή, αντικατοπτρίζοντας τις - δυστυχώς διαχρονικές - προκαταλήψεις της κοινωνίας μας, μέσα από 12 πεντακάθαρα ψυχογραφήματα που ξετυλίγονται «βίαια» μπροστά στα μάτια μας.

«12 θυμωμένοι άντρες» κλειδωμένοι σ’ ένα δωμάτιο, άλλοτε ταυτίζονται και άλλοτε συγκρούονται. Έχουν κληθεί να αποφασίσουν ομόφωνα για τη ζωή ενός νέου ανθρώπου, αντιμετωπίζοντας το βάρος της ευθύνης που φέρνει η κάθε τους απόφαση.

“12 angrymen” η ταινία

Αμερικάνικη τηλεταινία του 1954, που το 1957 έγινε ταινία με το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Sidney Lumet και πρωταγωνιστή τον HenryFonda. Χρυσή Άρκτος, πολλά βραβεία και τρεις υποψηφιότητες για Όσκαρ (μία εκ των οποίων καλύτερου σεναρίου). Έγιναν re-make της ταινίας από πολλές χώρες σ’ όλον τον κόσμο, με τελευταίο το ρωσικό “12” του Nikita Mikhalkov, που είναι βασισμένο στο “12 angrymen”.

Σημείωμα της σκηνοθέτη

Η ιδέα να παρουσιάσω το έργο «ΟΙ 12 ΕΝΟΡΚΟΙ» ήρθε πριν αρκετούς μήνες, όταν είδα την ταινία “12 angrymen” του SidneyLumet. Στο sitewww.tocinemadaki.gr (που ασχολείται με τον κινηματογράφο) είχε γραφτεί μία κριτική για το “the Μan fromEarth” (την προηγούμενη μου σκηνοθετική δουλειά) όπου εκφραζόταν στο τέλος η επιθυμία να δει και το “12 angry men” το φως ελληνικής σκηνής. Είχα ξανακούσει για την ταινία από έναν φίλο μου, που μου είχε προτείνει να την σκηνοθετήσω, οπότε όταν διάβασα κι αυτό, πείστηκα ότι πρέπει να τη δω. Χαίρομαι για τις παροτρύνσεις αυτές, γιατί η ταινία με άγγιξε και θέλησα κι εγώ να τη δω επί σκηνής. Θέλησα να δω 12 ηθοποιούς, σε απόσταση αναπνοής από τον θεατή, να κορυφώνουν και να ηρεμούν σ’ ένα καρδιογράφημα 120 παλμών και άνω.

Στη θεατρική του μεταφορά, κράτησα την εποχή που γράφτηκε το έργο, γιατί βρίσκω πολύ ελκυστικό όταν το θέατρο μας παίρνει από το τώρα και το εδώ και μας ταξιδεύει σε άλλα μέρη και χρόνους. Αυτό το ταξίδι στο παρελθόν, παρά τη χιλιομετρική και χρονική του απόσταση από το εδώ και το τώρα, μας δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν στην ουσία τους. Οι ίδιες απόψεις θα μπορούσαν να εκφραστούν και σήμερα, ειδικά όσον αφορά τον ρατσισμό κι αυτό δεν το λες καθόλου «ευτυχώς». Και δεν μιλάμε μόνο για φυλετικό ρατσισμό, αλλά επίσης κοινωνικό, θρησκευτικό, σεξιστικό και οπουδήποτε χωράει η έννοια του διαφορετικού. Δηλαδή παντού.

Στην παγκόσμια πραγματικότητα του σήμερα βλέπουμε να ξεπηδούν έντονα φασιστικά μανιφέστα που προφανώς δεν ήταν πολύ καλά θαμμένα. Ακόμη, γίνονται προτάσεις για επαναφορά της θανατικής ποινής σε ευρωπαϊκές χώρες, όπως και στη δική μας. Απόψεις και πιστεύω που εκφράστηκαν σ’ ένα έργο του ’57, το οποίο γράφτηκε ωκεανούς μακριά από την Ελλάδα, μεταφέρονται αυτούσια στο τώρα και στο εδώ και τίποτα δεν σου «χτυπάει». Ο άνθρωπος συνεχίζει να επιλέγει να είναι αστόχαστος και να καταδικάζει -είτε μεταφορικά, είτε κυριολεκτικά- με την πρώτη ευκαιρία τον συνάνθρωπο του. Αυτό κάνει το έργο επίκαιρο και διαχρονικό, δείχνοντας μας ότι ο ρατσισμός αντιστέκεται σθεναρά ακόμη σε ιδέες περί φιλελευθερισμού. Αλλά, οι ιδέες αυτές, παρά του ότι απαιτούν δυνατούς υπερασπιστές, υπάρχουν ευτυχώς Άνθρωποι που αγωνίζονται για την αλήθεια, την αγάπη και τη συγχώρεση με όλο τους το είναι.

Ταυτότητα παράστασης

Κείμενο: ReginaldRose

Μετάφραση / Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη

Δραματουργική Επεξεργασία: Κωνσταντίνα Νικολαΐδη & Νότης Παρασκευόπουλος

Α’ βοηθός σκηνοθέτη: Μαγδαληνή Παλιούρα

Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Κωνσταντέλλου

Σκηνικά: DavidNegrin

Κοστούμια: Κική Μήλιου

Βοηθός ενδυματολόγου: Δανάη Ανεζάκη

Φώτα: Αλέξανδρος Αλεξάνδρου

Κίνηση: Χριστίνα Φωτεινάκη

Μουσική: Γιώργος Περού

Sounddesign: Νίκος Τσέκος

Videoart: Λάμπης Ζαρουτιάδης

Φωτογραφία: Γιάννης Βελισσαρίδης

Γραφιστική επιμέλεια: Σπύρος Δαπέργολας

Σκίτσα: Απόλλων Μπόλλας

Τη φωνή της χαρίζει η Νένα Μεντή

Οι 12 ένορκοι είναι:

Χριστόδουλος Στυλιανού, Κώστας Αρζόγλου, Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Γιώργος Γιαννόπουλος, Περικλής Λιανός, Βασίλης Παλαιολόγος, Χάρης Μαυρουδής, Μανώλης Ιωνάς, Απόλλων Μπόλλας, Αλέξανδρος Πέρρος, Νότης Παρασκευόπουλος, Κωνσταντίνος Μουταφτσής

Συμμετέχει: Αλέξης Σταυριανός

Δημόσιες σχέσεις – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία, 6946507792 (Playwalk)

Arts Marketing: Playwalk

Παραγωγή: APRIORI

Χώρος: Θέατρο Αλκμήνη

Αλκμήνης 8, Γκάζι

(μετρό Κεραμικός)

Πρεμιέρα: 3 Νοεμβρίου 2014

Παραστάσεις: Δευτέρα και Τρίτη στις 21:30

Διάρκεια: 80’

Εισιτήρια: €15, €10 (φοιτητικό, ευπαθείς ομάδες, άνω των 70)

Κρατήσεις: 210 3428650 (μετά τις 6:00 μ.μ.) & 6951001133

Μέρος των εσόδων θα δοθεί στο ΕΚΚΝΑ

(Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα)

Επίσημος δικτυακός τόπος παράστασης: www.a-priori.gr